Sabah sabah..

İşe varmama az kala , sağa çekilmiş,hararet yapmış bir otomobil, otodan inmiş , sırtını duvara yaslamış, güneş gözlüklerinden ağlamasının farkedilmediğini sanan, sigara içen bi kadın gördüm.
Çektim arabasının önüne. İndim. Gideceği yere bırakabileceğimi söylediğim an daha çok ağladı. Zar zor servis çağırdığını söyledi. Yapabileceğim bir şey olup olmadığını sordum . Kollarını havaya kaldırdı , konuşamayarak yine ağladı. Arabaya ağlamadığı belliydi. Sırtını sevdim. "Herşey geçer" diyebildim. "Sabret.."
Döndüm arabama bindim. Malbuş yaktım bi tane...Gözlerim doldu, o ışıklardan sola döner dönmez..
İyi olsun dedim. Şükrettim bin kere...